1 J 3, 18-24
ttt
Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili.
Rejestracja na zajęcia katechetyczne 2025–2026
7 września 2025 r.
XXIII Niedziela Zwykła
Czytanie I: Mdr 9,13-18b
Czytanie II: Flm 9-10,12-17
Ewangelia: Łk 14,25-33
WZRASTAJ JAKO UCZEŃ | MODLITWA, STUDIUM, ZAANGAŻOWANIEM, SŁUŻBA
ROZWAŻANIE: Szczególnie porusza mnie fragment modlitwy Salomona z dzisiejszego pierwszego czytania z Księgi Mądrości: „Bo któż poznał Twój zamysł, jeżeli Ty nie dałeś Mądrości i nie zesłałeś z wysoka Świętego Ducha?” Salomon nie zdaje się szukać bezpośrednich odpowiedzi na swoje pytania, lecz raczej używa ich jak poetyckiego hymnu na cześć Boga i Jego chwały. Współczesnymi słowami moglibyśmy sparafrazować jego słowa: Co wiemy, czego Bóg nie zaszczepił w naszych umysłach? Jaką mądrość posiadamy, która nie pochodzi od Ducha Świętego? Wiele rzeczy jesteśmy w stanie zrozumieć jedynie dzięki mądrości, którą daje nam Bóg. Obyśmy, podobnie jak Salomon, wielbili i dziękowali Bogu za ten dar. Zaufajmy, że tam, gdzie nasza słaba i skażona grzechem ludzka natura zawodzi, nasz Niebieski Ojciec jest naszą ucieczką na wszystkie czasy.
IDŹ I EWANGELIZUJ | MODLITWA, ZAPROSZENIE, ŚWIADECTWO, TOWARZYSZENIE
DZIAŁANIE: Dzisiejsza Ewangelia z pewnością wymaga Bożej mądrości, by ją zrozumieć. Ten fragment zawsze sprawia, że czytam go dwa razy. „Co właściwie powiedział Jezus?!” Jego słowa są ostre i mogą niepokoić: „Jeśli kto przychodzi do Mnie, a nie ma w nienawiści swego ojca i matki, żony i dzieci, braci i sióstr, nadto i siebie samego, nie może być moim uczniem”. Gdy napotykam trudny fragment Pisma Świętego, jak ten, staram się najpierw ugruntować w podstawowych prawdach o Panu. Po pierwsze, uznaję, że On jest dobry i pragnie mojego dobra. Jest wszechwiedzący, wszechmocny i pełen miłości. Dopiero po przypomnieniu sobie tych prawd, sięgam ponownie do Ewangelii, ale tym razem z jaśniejszą perspektywą. Ostatecznie, ta Ewangelia jest przejmującym przypomnieniem radykalnego wyrzeczenia, którego pragnie Pan. To wytyczna na wąskiej drodze ku świętości. Jezus nie owija w bawełnę ani nie chce nas zdezorientować: iść za Nim oznacza uwolnić serce od ziemskich przywiązań, wziąć swój krzyż i uporządkować życie według Jego woli. Czy to jasne? Z pewnością. Czy łatwe? Bynajmniej. Ale czy możliwe w jedności z Jezusem? Absolutnie tak!
REFLECT: Zastanów się dzisiaj nad swoimi przywiązaniami – nad tym, do czego lgniesz bardziej niż do Chrystusa. Gdy dotrzesz do tych delikatnych miejsc, zaproś Jezusa, by łagodnie pokazał ci, gdzie chce obdarować cię swoją wolnością.
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Drodzy Członkowie Róż Różańcowych Matki Bożej Królowej Polski
Zapraszam do uczestnictwa w nabożeństwach wynagradzających Niepokalanemu Sercu Maryi w pierwsze soboty pięciu kolejnych miesięcy.
Nasze pierwsze nabożeństwo odbędzie się:
Sobota o godz. 9:00 a następnie o godz. 10:00 Msza Święta.
W 1917 r. w Fatimie Matka Boża objawiła się trojgu dzieciom: Łucji, Franciszkowi i Hiacyncie; pokazała im swoje Niepokalane Serce otoczone cierniami, przebite i krwawiące z powodu ludzkich grzechów. Pokazała też dzieciom wizję piekła, do którego idą dusze grzeszników i powiedziała:
Aby je ratować, Bóg chce ustanowić na świecie nabożeństwo do mego Niepokalanego Serca. [… ] Tym, którzy je przyjmą, obiecuję zbawienie.
Obietnica
Matka Boża objawiła się Łucji ponownie 10 grudnia 1925 r. w Pontevedra i złożyła następującą obietnicę:
Ogłoś w moim imieniu, że obiecuję przybyć w chwili śmierci ze wszystkimi łaskami koniecznymi do zbawienia tym osobom, które w pierwsze soboty pięciu kolejnych miesięcy przystąpią do sakramentu spowiedzi, Komunii św., odmówią pięć dziesiątek różańca i dotrzymają mi towarzystwa przez 15 minut, rozważając 15 tajemnic różańcowych z intencją zadośćuczynienia mojemu Niepokalanemu Sercu.
Warunki nabożeństwa Pierwszych Sobót Miesiąca
Warunki nabożeństwa należy wypełniać z intencją wynagrodzenia za bluźnierstwa i zniewagi popełniane przez ludzi przeciw Niepokalanemu Sercu Maryi.
Niepokalana do Łucji w Fatimie 13.06.1917:
„Nigdy cię nie opuszczę. Moje Niepokalane Serce będzie twoją ucieczką i drogą, która cię zaprowadzi do Boga.”
13.09.1939 Nabożeństwo Pierwszych Sobót Miesiąca uzyskało aprobatę kościelną.
Istota nabożeństwa
W praktyce nabożeństwa pięciu sobót należy przede wszystkim położyć nacisk na intencję wynagrodzenia za grzechy popełnione przeciwko Niepokalanemu Sercu Maryi, a nie na osobiste zabezpieczenie na godzinę śmierci. Jak w praktyce pierwszych piątków, tak i pierwszych sobót nie można poprzestać tylko na dosłownym potraktowaniu obietnicy, na zasadzie „odprawię pięć sobót i mam zapewnione zbawienie wieczne”. Do końca życia będziemy musieli stawiać czoła pokusom i słabościom, które spychają nas z właściwej drogi, ale nabożeństwo to stanowi wielką pomoc w osiągnięciu wiecznej szczęśliwości. Aby je dobrze wypełnić i odnieść stałą korzyść duchową, trzeba, aby tym praktykom towarzyszyło szczere pragnienie codziennego życia w łasce uświęcającej pod opieką Matki Najświętszej. Jeśli na pierwszym miejscu postawimy delikatną miłość dziecka, które pragnie ukoić ból w sercu ukochanego Ojca i Matki, ból zadany obojętnością i wzgardą tych, którzy nie kochają — bądźmy pewni, że nie zabraknie nam pomocy, łaski i obecności Matki Najświętszej w godzinie naszej śmierci.
Dlaczego pięć sobót?
Pan Jezus wyjaśnił Łucji podczas czuwania w nocy z 29 na 30 maja 1930 roku:
„Moja córko, powód jest bardzo prosty: jest pięć rodzajów zniewag i bluźnierstw przeciwko Niepokalanemu Sercu Maryi:
